- насоро
- [نصاري]ҷ. насронӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ғусл — [غسل] а. шустушӯи тамоми бадан, оббозӣ; ғусл кардан шустушӯй кардан, оббозӣ кардан ◊ ғусли таъмид маросими динии аҳли насоро, ки дар оби муқаддаси калисо кӯдакон ё калонсолонро барои ба дини худ даровардан шустушӯ мекунанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мелод — (милод) [ميلاد] замони валодат, вақти зода шудан; рӯзи таваллуд; мелоди Масеҳ рӯзи таваллуди Исои Масеҳ пайғамбари аҳли насоро, ки мабдаи солшумории мелодист; то мелод пеш аз солшумории мелодӣ: асри 4 уми то мелод … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
савмаа — I [صومعه] 1. ибодатхонаи насоро, дайр 2. хонақоҳи шайхон ва зоҳидон II сӯмиа … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
салиб — [صليب] а. д. хоч, хоҷ, чалипо, чӯб ва ё филизи чорчиллик, ки аҳли насоро бар вай ибодат кунанд; Салиби Сурх созмони хайрияи байналмилалӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
салибдор — [صليب دار] дорандаи салиб; аҳли насоро … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
уқнум — [اقنوم] ю. д 1. асл, зот 2. дар ақидаи насрониён яке аз се намуди асосии тазоҳури Худованд, ки падар, писар, рӯҳулқудс (рӯҳи муқаддас) аст; се уқнум асли ҳар чиз (дар тасаввури аҳли насоро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чалипо — [چليپا] д. салиб; салиби насоро, ки мувофиқи таълимоти дини насронӣ Исои Масеҳро ба дори чоргӯшае монанд ба он кашида буданд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ